Van techniek naar mens en organisatie
Van techniek naar mens en organisatie
Klein portret van Jan Westert, voorzitter GCBO
Jan Westert groeide op in Zuidwolde, Drenthe. Als oudste van vier broers in een ondernemende familie leerde hij al vroeg verantwoordelijkheid nemen. De studie werktuigbouwkunde bleek niet zijn roeping. Hij stapte over op Personeel & Arbeid. Hier ontdekte hij zijn interesse in de wijze waarop mensen werken, wat zijn loopbaan zou vormen en tot het voorzitterschap van GCBO leidde. Een gesprek over maatschappelijke betrokkenheid, dikke dossiers en lange afstandswandelingen.
‘Ik strooide meer zand in mijn eigen tandwielen’, vat Westert zijn tijd als student werktuigbouwkunde samen. De studie Personeel & Arbeid paste hem wel. Met zijn diploma op zak begon Westert in 1976 bij het Gereformeerd Maatschappelijk Verbond (GMV). ‘Het waren de jaren zeventig en tachtig, toen de jeugdwerkloosheid hoog was. We werkten aan projecten om dit tegen te gaan. Met plannen en bijeenkomsten om jongeren weerbaar te maken op de moeilijke arbeidsmarkt.’ Een geweldig interessante en leuke tijd, zegt hij hierover.
Vervolg loopbaan
Van stafmedewerker groeide hij als algemeen secretaris uit tot het gezicht van GMV. ‘Veel grote vraagstukken rondom werkloosheid, uiteenlopende belangen en mens versus technologische ontwikkelingen heb ik destijds voorbij zien komen. In 2003 werd de organisatie opgesplitst in vier poten: een voor werkgevers, voor werknemers, jongeren en senioren. Westert werd voorzitter van de poot die de belangen van de aangesloten werknemers behartigde. Deze nieuwe rol vond hij niet altijd makkelijk, soms een beetje smal. ‘Ik wilde graag voor iedereen actief zijn, ik geloof in verbinding en coöperatie. Tegenstellingen moet je overbruggen.’
Na 27 jaar bij de vakbond ging Westert verder als directeur bij Philadelphia. ‘Een organisatie die de belangen behartigt van mensen met een verstandelijke beperking.’ Hierna was hij nog acht jaar bestuurder bij het Menso Alting College in Groningen, waarna hij nog vijf jaar voorzitter was van het Verband van Gereformeerd Scholenonderwijs, nu bij Verus. ‘Toen was het tijd voor mijn pensioen.’
Maatschappelijke betrokkenheid
Duidelijk is dat de combinatie van maatschappelijke vraagstukken en belangenbehartiging Westert altijd heeft aangetrokken. ‘Het past bij mijn karakter. Ik ben christelijk sociaal opgevoed en opgeleid. De commerciële wereld heeft nooit mijn interesse gehad. Ik had meer oog voor de belangen van jongeren en arbeidsverhoudingen. Dat mijn zoon verstandelijk beperkt is, speelt hierbij ook een rol.’
Zijn oog voor de maatschappelijke context en het belang dat hij hecht aan samenwerken, zie je terug in zijn werk bij GCBO. Van een losse verzameling klachtencommissies is de stichting onder zijn voorzitterschap uitgegroeid tot een deskundig instituut. ‘Onafhankelijkheid, zelfstandigheid en professionaliteit zijn essentieel om klachten in behandeling te kunnen nemen. Hierbij streef ik als voorzitter naar een onderwijssector waar conflicten worden omgezet in oplossingen en bijdragen aan herstel van beschadigde verhoudingen.’
Verbinding in plaats verjuridisering
De afgelopen jaren ziet Westert een toename van klachten over sociale veiligheid en een verharding van de klachtbehandeling. ‘Dossiers worden dikker en advocaten spelen een grotere rol. Dat verbindt niet, laat staan dat het de oplossing dichterbij brengt’, waarschuwt hij. ‘Binnen GCBO streven we er naar klagers en scholen vroegtijdig met elkaar in gesprek te brengen en verjuridisering te vermijden. Zo bekijken we momenteel hoe we onze intakeprocedures hierop kunnen aanpassen. De focus moet in ieder geval blijven liggen op het kind en de samenwerking tussen partijen.’
Wandelen naar reflectie
In zijn vrije tijd is Westert een fervent wandelaar. ‘Als mantelzorger is het lastig om meerdere dagen op vakantie te gaan. Mijn zoektocht naar ontspanning en reflectie bracht mij bij afstandswandelingen. Ik loop momenteel het langste pad van Nederland in etappes van één dag: het Roots Natuurpad. Dit pad is 459 km lang en voert je in 32 dag-etappes van de kust van de provincie Groningen naar de grens van Noord-Brabant met België. Ik zit bijna op de helft en kan het iedereen aanraden!